3

 Bir önceki âyet-i kerîme nâzil olduğunda, insanlar yetim kızların velâyetinden, zorluk duyduklarından kaçındılar. Ve onların içinde öylesi vardı ki, elinin altında on tane ya da sekiz tane zevce bulunurdu. Ve aralarında adâlete de riâyet etmezdi. Sonra bu âyet-i kerîme nâzil oldu.

Eğer yetim kızlar hakkında adâlete riâyet edemeyeceğinizden korkarsanız ve onların işlerinden kaçınırsanız; onlar da ayni şekilde sizin kadınlar arasında onlarla evlendiğiniz vakit adâletli olmamanızdan korkarlarsa sizin için helâl olan kadınlardan ikişer, üçer veya dörder iki iki, üç üç, dört dört olarak nikâh ediniz evleniniz. Bunun üzerine ziyâde yapmayınız. Ve eğer onların arasında nafaka ve taksim hususunda adâlet yapamayacağınızdan korkarsanız artık bir zevceyi nikâhlayınız ya da ellerinizin mâlik olduğuyla cariyelerle yetininiz. Çünkü onlar için zevceler hakkında olan haklar yoktur. Bu, sadece dört kadınla evlenmek ya da biriyle evlenmek veya cariye kullanmak sizin adâletten sapmamanıza zulüm yapmamanıza daha yakındır.