19

 Ey îman edenler! Kadınlara, zorla onları bu işe zorladığınız hâlde varis olmanız -sizin için helâl olmaz.

“kerhen lâfzı fethayla ve zammeyle okundu. Bu iki ayrı lügattır.

Cahiliyye devrinde kadınlara, akrabaları vâris olurlardı. Eğer isterlerse onlarla, mehirsiz olarak evlenirler ya da onları evlendirip mehirlerine el koyarlardı. Veya onları (ölen kocalarından) vâris oldukları şeyi, fidye olarak verinceye ya da ölünceye kadar evlenmekten men ederler ve onlara varis olurlardı. Sonra bu işten menedildiler.

Ve onlara vermiş olduğunuz mehrin bazısını giderip kurtarmak için onları sıkıştırmanız onlara karşı bir meyliniz olmadığı hâlde, sırf zarar olsun diye onları hapsederek sizden gayrısıyla evlenmekten menetmeniz -helâl olmaz. -

Meğer ki, apaçık bir fuhuş yapıversin. “ Beyân edilmiş“yada “ apaçık “- bir zina ya da bir masiyet -yapıversinler- o zaman sizin için tâki onlar size fidye ya da boşanma karşılığında para verinceye kadar, onları sıkıntıya sokmanız caizdir. Ve onlarla maruf veçhiyle, siz, nafaka ve ev hususunda onlarla iyice geçininiz. Şâyet onları kerih görürseniz sabrediniz. Olabilir ki, siz bir şeyi kerih görürsünüz, Allahü teâlâ ise, onda bir çok hayır vücûda getirir. Ve Allahü teâlâ sizi onlar tarafından sâlih bir çocukla rızıklandırmakla onlarda bir hayır yaratır.

Mübeyyine lâfzı kesrayla okunduğu gibi fethayla “ mübeyyene “ diye de okundu.

Ve eğer bir zevcenin yerini başka bir zevceyle değiştirmek onları boşayarak, birinin yerine başka birini almak isterseniz, onlardan hanımlardan birine çok mal mehir vermiş olduğunuz hâlde bile ondan bir şey almayınız. Onu iftira ederek zulmen ve apaçık bir günaha girerek alıverir misiniz?

Bühtan ve “ ismen”lafızların nasbı hâl olmak üzeredir. Istifham ise azarlamayı ifade içindir.