60

Bu âyet-i kerîme, bir Yahûdi ile münafıkın anlaşmazlıkta bulunup, münafıkın aralarında hükmetsin diye Yahûdiyi Ka'ab b. Eşrefe çağırması, Yahûdinin de Hazret-i Peygamber'e çağırması üzerine inmiştir. Bu ikisi Rasûlüllah'a gelmişlerdi. O da Yahûdinin lehine hüküm vermişti. Münafık ise buna râzı olmamıştı. Sonra da Hazret-i Ömer'e geldiler. Yahûdi de durumu ona anlattı. O da münafığa “ Bu şekilde mi oldu? ” diye sordu. Oda ”evet“ dedi. Bunun üzerine Ömer (radıyallahü anh) onu öldürdü.

Sana indirilmiş olana ve senden evvel inzal edilmiş bulunana îman ettiklerini zannedenlere bakmadın mı ki, onlar Tâğût'un azgınlığı çok olanın -Ka'ab b. Eşrefin- huzurunda muhakeme olmayı isterler. Halbuki onu inkâr etmekle ve onu dost edinmemekle emrolunmuşlardı. O şeytan ise onları haktan pek uzak bir sapıklıkla dalâlete düşürmek ister.