104

Bu âyet-i kerîme, Ashâb-ı Kiramın, Uhud'dan döndüklerinde Rasûlüllah (sallalahü aleyhi ve sellem)'ın Ebû Süfyan ve arkadaşlarının aranması için bir taife gönderip, onları da yaralarının olduğundan şikâyette bulunmaları üzerine nâzil oldu. Onlarla savaşmanız için kavmi, kâfirleri aramakta gevşek olmayınız, zayıf kalmayınız. Eğer siz elem çekmekte olursanız yaraların elemini hissederseniz, onlar da sizin elem çektiğiniz gibi sizin gibi elem çekerler. Ve sizinle savaşmaktan korkmazlar. Halbuki onların ümit etmediği şeyi yardımı ve sevabı Allah'tan siz ümit ediyorsunuz. Öyleyse sizler bu sebeple onların üzerine çıkmış oluyorsunuz, Artık sizlerin savaşa, onlardan daha rağbet edici olmanız lâzımdır. Ve Allahü teâlâ her şeyi bilicidir, yaratışında hikmet sâhibidir.