122

Bu âyet-i kerîme Ebû Cehil ve gayrisi hakkında nâzil oldu. Yâ bir adamki küfür sebebiyle ölüiken onu hidayetle diriltmişiz ve ona birnur vermişiz. Onunla insanların arasında yürüyor. Hak olanı gayrısından ayırıp inceden inceye görüyor - ki, o hak da imandır - Omeselâ zulmetler içinde kalmış, ondan asla çıkamaz bir hâlde bulunmuş olan bir kimse -o ki, kafir olandır - gibi midir? Hayır.

Yani “ o kimse gibi ki, o “. İşte böylece, mü'minlere îman süslenildiği gibi kâfirlere de yapmış oldukları şey, küfür ve günahlar süslenildi.

Âyetteki. “mesel” lâfzı zaiddir.