18

Onlar (da şöyle) demişlerdir: “Senin zatına yakışmayan şeylerden seni tenzih ederiz. Seni bırakıp da senden gayrı başka dostlar edinmemiz bizim için doğru olmaz. (Böyle iken) Bize tapılmasını nasıl emrederiz.

Lâkin sen onları ve kendilerinden önceki atalarını uzun ömür ve bol rızık vermekle varlığa daldırdın. Nihayet zikri nasihati Kur’ân'a îman etmeyi terk ettiler. Ve helâk olan bir kavim oldular. “

Âyet-i kerîme’de geçen ”evliya” kelimesi birinci mef’ûl min ise zait olup, menfiliği kuvvetlendirmektedir. Bundan önce geçen “ min dunike “ de ikinci mef’ûldür.