99-ZİLZÂL SÛRESİ

Medine devrinde nâzil olup, 8 âyettir.

Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın ismiyle başlarım.

1

Yer, Kıyâmetin kopması sebebiyle, o büyüklüğüne münasip şiddetli sarsıntısı ile sarsıldığı vakit,

2

Yer bütün ağırlıklarını, definelerini ve ölülerini çıkardığı ve onları üstüne attığı vakit,

3

Ve insan, öldükten sonra dirilmeyi inkâr eden kişi, o hâleti inkâr edercesine “ Buna ne oluyor? ” dediği vakit…

4

Ogün, yer bütün haberlerini anlatır. Hayır ve şer olarak üstünde işlenenleri haber verir.

Âyet-i kerîme’de geçen “yevmeizin” lâfzi “ İza “ dan bedeldir. İza’nın cevabı ise ” Tühaddisü “ lâfzıdır.

5

Çünkü Rabbin ona vahyetmiştir. Ona bunu emir buyurmuştur. Hadis-i şerifte, “yeryüzü, her erkek ve kadının, üstünde yaptıklarına şehadet eder “ diye buyurulmuştur.

Âyet-i kerîme’de geçen “ Bi enne ” lâfzındaki ” Bâ “sebebiyyedir.

6

O gün insanlar yaptıklarının, yaptıklarının karşılığı olan cennetin yahut cehennemin kendilerine gösterilmesi içinbölük bölük dönerler, hesap yerinden ayrılırlar. Kimileri sağ taraftaki yolu tutup cennete varırlar, kimileri de sol taraftaki yolu tutup cehenneme varırlar.

7

Kim zerre kadar, küçük bir karınca ağırlığında bir hayır işlediyse, onu görecek, onun sevabını görecek.

8

Kim de zerre kadar bir kötülük işlediyse, onu görecek, onun cezasını görecek.