SAYFA

313

   

CELÂLEYN TEFSİRİ

   

CÜZ

23

 

002 - BAKARA SÛRESİ / 199

6

Cinlerden de insanlardan da.

"Vesvese veren şeytan..." cinlerden de insanlardan da olabileceğinin beyanıdır. Tıpkı yüce Allah'ın “İnsan ve cin şeytanlar... “ (En'am: 112) kavli şerifinde olduğu gibi. Yahut “mine'l-cinneti ” lâfzı, şeytanın vesvesesini beyandır.

“Ve'n-Nâs” lâfzı ”el-Vesvâs“ üzerine atfedilmiştir.

Her iki takdirde de, (bir önceki sûrede) sözleri geçen Lebid ve onun kızlarının şerlerine şâmil olmaktadır.

Birinci takdire, “İnsanlar insanların kalplerine vesvese sokamaz. Onların kalplerine ancak cinler vesvese sokabilir“ diye itiraz edilmiştir. Ancak bu itiraz şu şekilde cevaplandırılmıştır: “İnsanlar da cinlerden olan şeytanlar gibi vesvese verirler. Onların vesveseleri (meselâ koğuculuk yapmak gibi) zâhiren kendilerinden sudur edebilecek bir tarzda olur. Sonra bu vesveseleri kalbe ulaşır ve buna götüren bir yolla (meselâ duyma yoluyla) orada yerleşip kalır. “ en doğrusunu Allahü teâlâ bilir.

*********

Allah (celle celalühü) ; Efendimiz Muhammed (sallallahü aleyhi ve sellem)'e, onun âl ve ashâbına bol bol, sürekli ve ebedî olarak salât ve selâm eylesin. Allah bize kâfidir. Ve O, ne güzel vekildir. Güç ve kuvvet, ancak yüce ve azamet sâhibi Allah'ındır.

********* son


[592]Müellifin bu son cümlesi İsrâ Sûresi 72. Âyeti kerimesinden iktibas edilmiştir. Ancak burada murad manâda tercüme edilmiştir. Çeviren.

[593]Hüsnâ kelimesi Ahsenu'nun müennesidir.

6 ﴿