51

"Şüphe yok ki Allah, benim de Rabbimdir, sizin de Rabbinizdir . O hâlde O'na kulluk edin . İşte doğru yol budur ."

Bu âyet bundan öncekinin bir tekrarıdır. Burada dile getirilen, bütün Peygamberlerin üzerinde ittifak ettiği açık gerçektir. Bu da, İsa'nın (aleyhisselâm) o hak Peygamberlerden biri olduğuna kesin delildir.

Yahut bu iki âyetin mânâsı sudur:

"- Allah'ın benim de Rabbim, sizin de Rabbiniz olduğuna dâir size delil getirdim."

Buna göre, bundan önceki âyetteki "Fettekullahe ve atıîû'ni / Artık Allah'tan korkun da bana itaat edin!" cümlesi, bir itiraz cümlesi (ara cümlesi) olur. Zahire göre bu cümle, bundan önceki âyette geçen cümlenin aynen tekrarıdır. Başka bir ifâdeyle İsâ muhatablarına şöyle seslenmiş oluyor:

"- Ben size, çamurdan hır kuş yaratmak, anadan doğma körü ve cüzamlıyı iyileştirmek, ölüleri diriltmek, gizli olan şeyleri haber vermek; ayrıca babasız olarak doğmak ve beşikte iken konuşmak gibi, birbiri peşinden bir çok mucizeler getirdim."

Buna göre birinci cümle (Ve ci'tüküm biâyetin min rabbiküm / Bir de size Rabbinizden delil getirdim) hücceti hazırlamak, ikincisi de hücceti hükme yaklaştırmak içindir, işte bundan dolayıdır ki, ikincisine terettüp etmek üzere "Fettekullahe / Artık Allah'tan korkun" buyrulmustur. Yani bu cümleyi şöyle anlamalıdır:

"- Ben size bu aşikâr mucizeleri ve açık kanıtları getirdiğime göre artık Allah'tan korkun, bana karşı çıkmayın ve sizi davet ettiğim şeylerde bana itaat edin!"

"înnallâhe rabbî ve rabbüküm / Şüphe yok ki Allah, benim Rabbimdir, sizin de Rabbinizdir." cümlesi, nazarî kuvvetin kemâlinin, hak itıkad ile gerçekleşeceğine işarettir. Bu itikadın gayesi de tevhiddır.

"Fa'büdûhü / O hâlde O'na kulluk edin" cümlesi de, ameli kuvvetin kemâline işarettir. Çünkü bu kemâl, emirleri yerine getirmek ve yasaklardan kaçınmaktan ibaret olan taate bağlıdır.

Nihayet bu hakikatin izahı olarak, iki unsur (hak itikat ve amel) birleştirilir ve sırat-ı müstakim olarak vasıflandırılır. Ve "Hâza sıîratün müstakimi / İşte sırat-ı müstakim / doğru yol budur" denir.

Bunun bir benzen de Peygamber'in (sallallahü aleyhi ve sellem) şu hadisidir:

"- De ki, Allah'a imân ettim; sonra da istikametten ayrılma!"