115

"Kim kendisine hidâyet tebeyyün ettikten (doğru yol belli olduktan) sonra Resule karşı çıkar ve mü'minlerin yolundan gayri bir yola uyarsa Biz de onu o yöne döndürürüz ve cehenneme sokarız. Orası ne kötü bir varış yeridir."

Burada Resul unvanının kullanılması, ona muhalefet edip karşı gelmeye cüret etmenin vehametini ortaya koymak ve bir de, ondan sonraki hükmün illetini belirtmek içindir. Bunun anlamı şudur:

Kim, hakkın sübutuna delâlet eden mucizelere şâhid olmak suretiyle kendisi için doğru yol belli olduktan sonra yine de Peygamber Mîc karşı çıkar ve mü'minlerin itikad ve amel olarak uydukları dosdoğru din yolundan başka bir yola uyarsa, Biz de onu, döndüğü dalâlete yönlendiririz. Onu seçtiği île başbaşa bırakıp ilâhî inayetten mahrum ederiz ve onu Cehenneme koyarız. Cehennem, ne kötü bir varış yeridir.

Bu âyet-i kerime, icmâm hüccet ve icmâa muhalefetin haram olduğuna delalet etmektedir. (Zira âyet, mü'minler camiasına muhalefet etmemeyi, onların yoluna uymayı emretmektedir.)