96

"Kendilerinden hoşnut olmanız için size yemin ederler. Fakat siz onlardan hoşnut olsanız bile Allah, o fâsıklar topluluğundan asla hoşnut olmaz."

Münafıklar, kendilerinden razı olmanız ve kendileriyle olan eski ilişkilerinizi sürdürmeniz için size yemin ederler. Yemin konusu açık olduğu için âyette sarahaten zikredilmemiştir. Fakat eğer onların maksadına uygun olarak siz onlardan razı olsanız ve bu konuda onlara yardım etseniz bile, Allah (celle celâlühü), o fâsıklar güruhundan asla razı olmaz. Sizin rızânız ise, onlara bir fayda sağlamaz. Çünkü Allah (celle celâlühü) onlara buğzetmiştir ve O'nun buğzu karşısında sizin rızânızın bir tesiri olamaz.

Burada amaç, muhatapları, onlardan hoşnut olmaktan ve onların yalan özürlerine aldanmaktan en belagatlı ve kuvvetli şekilde nehyetmektir. Çünkü Allah'ın razı olmadığı kimseden razı olmak, mü'minden sâdır olacak bir şey değildir.

Diğer bir görüşe göre ise, bu konuda mü'minlerin rızâsının, Allah'ın (celle celâlühü) rızasının sebeplerinden olduğu vehmine kapılmamaları içindir.

Bir görüşe göre, bunlar, Cedd b. Kays ile Mut'ab b. Kuşeyr ve adanılan idi. Toplam seksen münafık idi. Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) Tebük seferinden Me dine'ye dönünce, mü'minlere, Bunlarla oturup kalkmayın ve konuşmayın!" buyurdu.

Bir görüşe göre, (münafıkların başı) Abdullah b. Übeyy, huzura gelerek bir daha hiçbir zaman, hiçbir gazadan geri kalmayacağına dair yemin etmişti.