İBRÂHÎM SÛRESİ

Mekke'de inmiştir ve 52 âyettir.

1

"Elif. Lâm. Râ."

Bu harflerin tefsiri ile ilgili izahlar, daha önce defalarca geçti.

"- Bu Kur’ân, Rablerinin izniyle insanları karanlıklardan aydınlığa, O yegâne galip ve her övgüye layık olan Allah'ın yoluna çıkarman için sana indirdiğimiz bir Kitaptır."

Bu Kur’ân-ı Azîm öyle bir Kitaptır ki, Allah katından olduğunu ortaya koyan, hak inancı açıklayan, içindeki apaçık belgelerle, insanları, tamamen cehalet karanlıklarından ibaret küfür ve dalâletten, sırf nurdan ibaret hakka çıkarman için onu sana indirdik. Fakat bu nasıl olsa olur, anlamında değil, çünkü sen sevdiğini hidâyete erdiremezsin. Bu ancak, Rabbinin müyesser ve muvaffak kılmasiyla olur.

"Kendisine yöneleni de hidâyete erdirir." (Ra'd 13/27) âyetinde belirtildığı gibi, onların karanlıklardan aydınlığa çıkmaları, onların hakka yönelmelerine bağlı olduğu için, âyette izin kelimesi kullanılmıştır ki, izin, huzura girmek isteyenlere kapıyı açmaktır, iznin bu manâsıyla bütün insanlar için geçerli olduğu açıktır.

Kur’ânin, bütün insanları karanlıklardan aydınlığa çıkarmak için indirilmiş olması da, bu izne bağlıdır. Bu iznin, kötü tercihlerine istinat eden şartınin yerine gelmemesine bağlı olarak bilfiil bazı insanlar için tahakkuk etmemesi, buna halel getirmez.

Haddi zatında hak açıklığı ve kendi dişındakileri açıklayıcı özelliği sebebiyle Allah'a (celle celâlühü) ulaştınci bir vasıta olduğu için mecazî olarak bazen aydınlık, bazen de yol olarak ifade edilmektedir. İşte bunun için bu âyette aydınlıktan sonra açıklayıcı olmak üzere, Azizin ve Hamîdin yolu, denilmiştir.

Burada azîz (pek güçlü.) ve hamîd (her övgüye layık) vasıflarının zikre tahsis edilmesi, bu yolun emniyetine ve sonunun övgüye layık olduğuna işaret etmek suretiyle bu yola gitmeyi teşvik etmek içindir.