5

"Hiçbir ümmet, ecelini ne geçer, ne de ondan geri kalabilir."

Bundan önce helâk edilen eski ümmetlerden her birinin helaki için belli bir vakit olduğu ve onların helakinin Levh-i Mahfuz'da yazıldığı gibi gerçekleştiği beyan edildikten sonra burada da, o ümmetlerden ve diğerlerinden her birinin bir yazgısı olduğu ve o yazgının öne alınmasının, ya da geriye bırakılmasının mümkün olmadığı beyan edilmektedir.

Bu makam, onların azabının mutlaka gerçekleşeceğini kuvvetle beyan etmek makamı olduğu halde, ecellerin öne ahnmayacağınm önce zikredilmesi, tahakkukta bunun önce olması itibariyladır, yahut burada kastedilen, onlar azaba müstahak oldukları halde azaplarının tehir edilmesinin sırrını beyan etmektir.

Daha önce, onların Kıyamet günü Müslüman olmayı temenni edeceklerini beyan ederek işaret edildiği gibi, azaplarının kıyamete tehir edilmesi ve gerçek durumu bilecekleri zamânâ kadar kendi halleriyle bas başa bırakılmalarının emredilmesi, üstün İlâhî hikmetin gereğidir. Ezcümle, Allah ili-, Kiyamet gününe kadar, onlardan da îman edecek kimselerin çıkacağını bildiği için, muayyen vakte kadar onların ecellerini tehir etmiştir.