80

"O oğlana gelince, onun ana-babası mü’min kimselerdi. Ancak biz, bu çocuğun onları azgınlığa ve küfre sevk etmesinden korktuk."

Yani benim öldürdüğüm oğlana gelince, onun ebeveyni mü’min kimselerdi.

Fakat biz, bu çocuğun onları azgınlığa sürüklemesinden ve ebeveyninin nimetlerine nankörlük ederek onlara isyan ve kötülük etmesinden ve kendilerine şer ve belâ getirmesinden, yahut ebeveyninin îmanına karşın bu çocuğun azgınlığa ve küfre düşmesinden ve böylece bir evde iki mü’min ebeveyn ile azgın ve kâfir bir çocuğun bir arada olmasından, yahut bu çocuğun kendi hastalığını onlara da sıçratmasından, onları da saptırmasından ve neticede ebeveyninin de kendi yüzünden hak dinden dönmelerinden korktuk..

Hazret-i Hızır, çocuğun ebeveyni için endişe etmişti, çünkü Allah (celle celâlühü) o çocuğun hâlini kendisine bildirmiş ve onu bu sırra muttali kılmıştı.

Bir kırâete (okuyuşa) göre ise, "Rabbin korktu" anlamına gelecek şekilde okunmuştur. Yani Rabbin böyle olmasını hoş karşılamadı, demektir.