14

"Onlara denilecek ki: "Bugün yalnız bir kere yok olmayı istemeyin; birçok kere yok olmayı isteyin!"

Bunun söylenmesi ya gerçek olup melekler, onların azabının ebedî olduğuna, yalvarmalarına cevap verilmeyeceğine ve helâk olmaktan temenni ettikleri kurtuluşa eremeyeceklerine dikkatlerini çekmek için bunu söyleyecekler, yahut bu ifâde, onların halini, kendisine bunun söylendiği kimsenin haliyle temsil ve tasvir kabitindendir. Yoksa aslında orada ne söz var, ne de hitap var.

Yani bunu bir kere değil, birçok kere isteyin; çünkü içinde bulunduğunuz azap o kadar şiddetti ve süreklidir ki, bunu bir kere istemek değil, her an istemeyi gerektirmektedir. Bu da o azâbın ne kadar korkunç olduğuna daha iyi delâlet etmektedir.

Bir görüşe göre ise, siz öyle bir azabın, düştünüz ki, sizin orada helakiniz bir kere değil, takat birçok keredir. Bu da, ya o azabın çeşitleri olduğu ve her çeşidinin şiddetinden dolayı helâk gerçekleşeceği içindir, yahut da onların derileri pişip acı duymaz hale geldikçe, derileri başka derilerle değiştirileceği için, onların helaklerinin nihayeti yoktur. Ancak bu görüş bu makama uygun değildir. Nasıl uygun olabilir ki, onların istedikleri helâk, azaplarını sona erdirecek ve kendilerini kurtaracak bir helaktir. Şu halde onlara verilen cevap, isteklerinin imkânsız olduğunu, onların bu isteğini devamdı gerektirecek çetin az âbın sonsuzluğunu bildirmek suretiyle kurtuluş umutlarını kesmelidır.

Âyette zikredilen emrin (bir kere istemeyin, birçok kere isteyin), "bugün" ile kayıtlandırılması, korkunçluğu ve dehşeti ziyadesiyle ifâde etmek ve bugünün diğer malûm günler gibi olmadığına dikkat çekmek içindir.