42

"Ve O'nu sabah-akşam tesbîh edin."

Yani Allah'ı, günün başında da, sonunda da, kendisine lâyık olmayan vasıflardan tenzih edin.

Burada sabah-akşam vakitlerinin zikre tahsis edilmesi, tesbîhi bu vakitlere hasredip diğer vakitlerde yapmamak anlamında değil, fakat bu iki vaktin diğer vakitlerden daha faziletli, olduklarını belirtmek içindir. Çünkü bu iki vaktin zikir ve tesbihleri meleklerce şahitlidir. Nitekim tesbîh de, zikir kapsamına dâhil olduğu halde ayrıca zikredilmesi de, zikirler içinde umde sayılmasından dolayıdır.

Diğer bir görüşe göre ise, her iki fiil (zikretmek ile tesbîh etmek) de, anılan iki vakte müteveccihtir.

Bir diğer görüşe göre ise tesbihten murat, namazdır.