36

"Netice, hamdin (övgünün) tamamı, göklerin de Rabbi, yerin de Rabbi ve bütün âlemlerin de Rabbi olan Allah'a mahsustur."

Yani netice olarak, övgünün bütün çeşitleri ve fertleri, yalnız Allah'a mahsustur; Allah'tan başka hiç kimse övgüye lâyık değildir.

Âyette, Rab kelimesinin tekrar edilmesi, tekid için ve Allah'ın, onların her birinin Rabbi olmasının asalet yoluyla olduğunu bildirmek içindir.