MUHAMMED SÛRESİ

Mekke'de,

Diğer bir görüşe göre ise, Medine'de inmiştir; 38, yahut 39 âyettir.

1

"Kâfir olanların ve Allah yolundan alıkoyanların iyi amellerini Allah boşa çıkarır."

Bunlar, Bedir savaşında müşrik ordusuna yemek verenlerdir.

Diğer bir görüşe göre ise, bunlar, müşriklerden on iki kişi olup insanları İslam'dan alıkoymaya çalışıyorlardı ve onlara küfrü emrediyorlardı.

Bir diğer görüşe göre ise, bunlar, kitap ehlinden kâfir kalıp da, kendilerinden ve başkalarından müslüman olmak isteyenleri engellemeye çalışanlardır.

Başka bir görüşe göre ise, bu, genel olup kâfir olup da islam'dan alıkoymaya çalışan herkesi kapsamaktadır.

İşte Allah (celle celâlühü), bu anılan insanların iyi amellerini tamamıyla boşa çıkarmakta ve onları esersiz olarak zayi kılmaktadır. Ancak bu, amelleri önceleri geçerli iken sonra Allah, onları iptal eder, anlamında değildir. Fakat baştan itibaren o amelleri boş sayar, anlamındadır. Zîrâ bu anılan kâfirlerin, sılayı rahim, misafir ağırlama ve esirleri hürriyetlerine kavuşturmak gibi hayır işleri, îmân ile beraber olmadığı için baştan itibaren esersiz ve hükümsüzdür.

Yahut Allah (celle celâlühü), Resulüne yardım etmek ve onun dinini bütün dinlerden üstün kılmak suretiyle o kâfirlerin, Resûlüllah hakkında kurdukları tuzakları ve insanları onun yolundan alıkoyma gayretlerini boşa çıkarmıştır. Bundan sonra gelecek 4. Âyet ile 8. Ayete en uygun olan mânâ da budur.