BEYYİNE SÛRESİ

Mekke'de mi, Medine'de mi indiği konusunda görüş ayrılığı vardır; 8 âyettir.

1

"Kitap ehlinden ve müşriklerden olan kâfirler, kendilerine apaçık delil gelinceye dek vaadlerinden ayrılmadılar."

Kitap ehli, Yahudiler ile hıristiyanlardır. Kitap ehli unvanıyla ifâde edilmeleri, kendilerine isnâd edilen hakka uyma vaadinin illetini zımnen bildirmek içindir. Zîrâ onların, gelecek Peygambere, uyma vaatlerinin ana sebebi, Peygamberimizin vasıflarını kitaplarında bulmalarıdır.

Müşriklerden murat, putlara tapanlardır.

Yani Yahudiler ile hıristiyanlar ve puta tapanlar, kendilerine apaçık delil gelinceye dek, hakka uymak ve âhir zamanda gönderilecek Kitap ve peygambere îmân etmek vaatlerinden ve onu gerçekleştirmek azminden ayrılmadılar.

Kitap ehlinin bu vaadinde hiç şüphe yoktur. Hattâ onlar düşmanları olan müşriklere karşı Allah'tan fetih dilerken: "Allah'ım! Âhir zamanda gönderilecek peygamber de bize yardim ve fetih müyesser eyle!" diyorlardı ve düşmanları olan müşriklere de şöyle diyorlardı: "Bizim söylediklerimizi tasdik edecek bir Peygamberin zamanı yaklaşıyor. O zaman, eskiden Âd ve İrem kavimlerinin öldürüldükleri gibi, biz de onunla beraber sizi öldüreceğiz."

Müşriklerin bu vaadine gelince, her halde bu vaad, son müşriklerden vaki olmuştur. Bu fikir, kitap ehlinden yayıldıktan sonra ve müşrikler de, kitap ehlinin, eski dindaşlarına galip geldiklerini öğrenip âhır zaman Peygamberi hakkındaki inançlarının doğru olduğuna inandıktan sonra onlar da bu vaadde bulunmuşlardı. Nitekim bunun bir kanıtı da şudur: Müşrikler, kitap ehline, Peygamberimizin, onların kitaplarında anlatılan peygamber olup olmadığını soruyorlardı. Kitap ehli de, Peygamberimizin, onların kitaplarında yazılı olan vasıflarını değiştirmek suretiyle müşrikleri şaşırtıyorlardı.

Yani Yahudiler, Hıristiyanlar ve putperestler, Peygamberimiz gelmeden önce onun gelişini, sözbirliğti yapmak ve hakta ittifak etmek vesilesi kabul ediyorlardı ve Peygamberimiz gelinceye dek, bu vaadlerinden ayrılmadılar ve bu vaadi gerçekleştirmek azmini ittifakla sürdürdüler. Fakat Peygamberimiz gelince, onun gelişini, vaadlerinden ayrılma vesilesi yaptılar.