74

"Sonra kalbleriniz yine katılaştı, taş gibi, hatta daha da katı oldu. Nitekim taşlar arasında kendisinden ırmaklar fışkıran vardır; yarılıp su çıkan vardır; Allah korkusundan yuvarlananlar vardır. Allah yaptıklarınızı bilmez değildir."

Abd b. Humeyd ve İbn Cerîr'in bildirdiğine göre Katâde, "Sonra kalbleriniz yine katılaştı..." âyetini açıklarken şöyle dedi:

“Allah'ın kendilerine ölünün dirilmesini ve öldürülenin konuşmasını gösterdikten sonra kalpleri yine katılaştı. Yüce Allah, "...taş gibi, hatta daha da katı oldu....'" buyurarak taşı mazur gördü, ama insanoğlunun bedbaht olanının özrünü kabul etmedi ve:

“...Nitekim taşlar arasında kendisinden ırmaklar fışkıran vardır; yarılıp su çıkan vardır; Allah korkusundan yuvarlananlar vardır. Allah yaptıklarınızı bilmez değildir" buyurdu."

İbn İshâk, İbn Cerîr ve İbn Ebî Hâtim, İbn Abbâs'ın, (.....) âyetini açıklarken şöyle dediğini bildirir:

“Taşlardan öyleleri vardır ki hakka çağrıldığınızda sizin kalplerinizden daha yumuşak olurlar."

Abd b. Humeyd ve İbn Cerîr bildirir: Mücâhid der ki:

“Bir taştan ne kadar pınar kaynamışsa, bir taştan ne kadar su çıkmışsa ve bir dağın tepesinden ne kadar taş yuvarlanırsa, mutlaka hepsi Allah korkusundan olmuştur. Kur'an-ı Kerim bunu ifade etmektedir."

Abd b. Humeyd, İbnu'l-Münzir ve İbn Ebî Hâtim'in bildirdiğine göre İbn Abbâs, "... Nitekim taşlar arasında kendisinden ırmaklar fışkıran vardır; yarılıp su çıkan vardır; Allah korkusundan yuvarlananlar vardır. Allah yaptıklarınızı bilmez değildir" âyetini açıklarken şöyle dedi:

“Taşlardan öyleleri vardır ki, yere düştüğü zaman çok sayıda insan toplansa bile onu yerinden oynatamaz. Bu taş, Allah korkusundan yuvarlanır."