30

"Yazık o kullara! Kendilerine bir peygamber gelmezdi ki, onunla alay ediyor olmasınlar."

İbnu'l-Münzir ve İbn Ebî Hâtim'in İbn Abbâs'tan bildirdiğine göre (.....) âyeti: "Vay kulların haline" mânâsındadır.

Saîd b. Mansûr, İbnu'l-Münzir ve İbnu'l-Enbârî'nin el-Mesâhifte bildirdiğine göre ibn Abbâs bu âyeti (.....) şeklinde okumuştur.

Firyâbî, Abd b. Humeyd, İbn Cerîr, İbnu'l-Münzir ve İbn Ebî Hâtim'in bildirdiğine göre Mücâhid, "Yazık o kullara!" âyetini açıklarken: "Onlar peygamberleri alaya aldıkları için nasıl üzülecekler ve perişan olacaklardır" demiştir.

Abd b. Humeyd, İbn Cerîr, İbnu'l-Münzir ve İbn Ebî Hâtim'in bildirdiğine göre Katâde, "Yazık o kullara!" âyetini açıklarken şöyle dedi: "Kulların, Allah'ın emirlerinden ihmal ettikleri şeyler ve Allah yanında (kullukta) yaptıkları kusurlardan dolayı kendilerine yazıklar olsun. Bu âyet bazı kıraatlerde (.....) şeklindedir.

İbn Ebî Hâtim'in bildirdiğine göre İbn Abbâs, "Yazık o kullara!" âyetini açıklarken şöyle dedi: "Kullar, kendilerine gelen her peygamberle alay etmelerinden dolayı kıyamet günü pişman olacaklar."

İbnu'l-Münzir ve İbn Ebî Hâtim'in Mücâhid'den bildirdiğine göre "Yazık o kullara!" âyetini: "Onlara yazıklar olsun" şeklinde açıklamıştır.

Ebû Ubeyd ve İbnu'l-Münzir'in Hârun'dan bildirdiğine göre bu âyet, Ubey b. Ka'b'in kıraatinde (.....) şeklindedir.