18-KEHF SÛRESİ

Mekke’de inmiştir.

110 ayettir.

İniş sebebi

Ebû Salih, İbn Abbâs’tan Kehf suresinin Mekki olduğunu rivayet etmiştir. Hasen, Mücâhid ve

Katâde de böyle demişlerdir. Bunda müfessirlerin icmaı vardır, buna muhalefet edeni bilmiyoruz. Ancak İbn Abbâs ile Katâde'den bir âyetin medeni olduğa rivayet edilmiştir, o da:

"Vasbir nefseke” (Kehf: 28) âyetidir.

Mukâtil de: Başından

"saiden cüreze"ye kadar (Kehf: 8) Medeni ve

"innellezine amenu ve amilussalihati” (107, 108) âyetlerinin de Medeni, diğerlerinin ise Mekki olduğunu söylemiştir.

Ebudderda da Resûlüllah sallallahu aleyhi ve sellem'den şöyle dediğini rivayet etmiştir: Kim Kehf in başından on âyet ezberler de Deccal ile karşılaşırsa, ona zarar vermez, kim de Kehf in son âyetlerini ezberlerse kıyamet gününde onun için nûr olur.

Bismillahirrahmanirrahim

1

Hamdolsun O Allah’a ki, kuluna kitabı indirdi ve onun için bir eğrilik kılmadı.

"Allah’a hamd olsun": Bunu Fatiha’nın başında şerh etmiş bulunuyoruz. Burada kulundan maksat, Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem, kitaptan maksat da: Kur’ân’dır. Onu indirmekle övünmüştür; çünkü özel olarak Peygamber’e ihsan ise de genel olarak bütün insanlaradır. Lügat ve tefsir Âlimleri şöyle demişlerdir: Bu âyette takdim ve tehir vardır, takdiri şöyledir: Enzele alâ abdihil kitabe

"kayyimen": Kitabı kuluna dosdoğru olarak indirdi. Ebû Recâ’, Ebû’l-Mütevekkil, Ebû’l - Cevza, İbn Ya’mur, Nehaî ve A'meş, kafin kesri ve yenin fethi ile "kıyemen” okumuşlardır. Biz de bunu En’am: 161’de tefsir etmiş bulunuyoruz.

"Onun için bir eğrilik kılmadı": Yani onda bir ihtilaf yeri koymadı, demektir. Eğriliğin tefsiri de Al-i İmran: 99’da geçmiştir.