10

Bu da iki elinin öne sürdüğü o şey sebebiyledir. Şüphesiz Allah kullara zulmedici değildir.

"Saptırmak için": Yani sonu sapıklığa varmak için, sanki sapması takdir edilmese de onun sonu oraya varır, demektir.

"Onun için dünyada rezillik vardır": O da Bedir savaşında başına gelendir ki, orada öldürülmüştür.

Bundan sonrasının tefsiri:

"İnsanlardan kimi de Allah’a bir kıyıdan ibadet eder” kavline kadar Yûnus: 70’te geçmiştir. Bunun

İniş sebebinde de iki görüş vardır:

Birincisi: Bazı Araplar Resûlüllah sallallahu aleyhi ve sellem’e gelir: Biz senin dinindeniz, derlerdi. Eğer geçimleri bollaşır, atları yavrular ve kadınları erkek doğurursa, memnun kalır ve: Bu, gerçek dindir, derlerdi. Eğer durum böyle gitmezse: Bu, kötü bir dindir, der ve dinlerinden dönerlerdi. İşte âyet bunun üzerine indi. Bu da İbn Abbâs’ın görüşüdür; çoğunluk da böyle demişlerdir.

İkincisi: Yahudilerden bir adam Müslüman oldu; gözü, malı ve evladı gitti; bunu İslâm'ın uğursuzluğundan bilip Resûlüllah sallallahu aleyhi ve sellem'e geldi: Benimle yaptığın antlaşmayı boz, dedi. O da. İslâm akdi bozulmaz, dedi. O da: Ben bu dinde bir hayır görmedim, gözümü, malımı ve evladımı aldı, dedi. Efendimiz de: Ey Yahudi, ateş nasıl demirin, gümüşün ve altının kirini alırsa, İslâm da insanların kirini öyle alır, dedi. Bunun üzerine bu âyet indi. Bunu Atıyye, Ebû Said el - Hudri’den rivayet etmiştir.