25

Hatırla o günü ki, gök bulutla yarılır ve melekler bir indirilmekle indirilir.

"Hatırla o günü ki, gök bulutla yarılır ve melekler bir indirilmekle indirilir": Bu,

"yevme yerevnel melaikete” kavline ma’tûftur.

İbn Kesir, Nâfi ve İbn Âmir, teşdid ile

"teşşeakkaku” okumuş, teyi şine idgam etmişlerdir. Çünkü aslı: Teteşakkaku"dur.

Ferrâ’, mana şöyledir, demiştir: Gök bulutla yarılır ve ondan melekler iner.

“alâ” , "an” ve "be” burada aynı manayadır. Çünkü Araplar şöyle derler: Remeytü anil kavsi ve bilkavsi ve alel kavsi, hepsi bir manayadır.

Ebû Ali el - Farisi şöyle demiştir: Gök yarılır, üzerinde bulutla, tıpkı: Emir sİlâhıyla bindi, elbiseleriyle çıktı, gibi. Gök de ancak meleklerin inmesi için yarılır.

İbn Abbâs şöyle demiştir: Gök bulutla yarılır, o da beyaz buluttur, melekler bulutun içinde inerler.

Mukâtil de: Gökten maksat göklerdir, bulutla yarılması da sis gibi beyaz buluttur. Yarıldığı zaman melekler iner, demiştir.

İbn Kesir, ilki mazmum, İkincisi sakin ve lâm da merfu olmak üzere "ve nünezzilü",

"melaikete"yi de nasb ile okumuştur.

Âsım el - Cahderi ile Ebû İmran el - Cevni, tek ve meftuh nun, mensûb ve şeddeli ze ve “Lâm” ın fethi ile "ve nezzele", nasb ile de: elmelaikete” okumuşlardır. İbn Ya’mur, nunun, “Lâm” ın , zenin fethi ve şeddesiz olarak "nezele” ve ref ile de

"elmelaiketü” okumuştur.