29

O ancak bir tek haykırma idi; birden onlar sönenlerdir (söndüler).

"O ancak bir tek haykırma idi":

Müfessirler şöyle demişlerdir: Cebrâil aleyhisselam şehir kapısının sövelerinden tuttu, sonra onlara bir haykırdı, birden ölü düştüler, hiçbir hisleri kalmadı, sönen ateş gibi oldular. İşte

"birden onlar sönenlerdir” dediği budur. Yani sönmüş kül gibi ses ve sedaları çıkmadı, demektir.