7

Gözleri yere bakarak. Kabirlerden sanki yayılan çekirgeler gibi çıkarlar.

"Huşşean ebsaruhum": Hicaz halkı, İbn Âmir ve Âsım, hı’nın zammı, şin’in şeddesi ve elifsiz olarak

"huşşean” okumuşlar; Ebû Amr, Hamze ve Kisâi, hı’nın fethi, arkasından elif ve şeddesiz, şin ile

"Haşian” okumuşlardır. Zeccâc da, mana: Yahrurıına haşian ve hıışşaan demektir ki, hal olarak mensûb olur, demiştir. İbn Mes’tıd da

"haşiaten” okumuştur. Cemilerden önce geçen ismül failleri tekil, tenis ve cemi ile okuman câizdir; şöyle diyebilirsin: Merertü hişübbanin hasenin evcühülıiim ve hisanin evcühühüm ve hasenetin evcühühüm (yüzleri güzel gençlere rastladım). Şair de şöyle demiştir:

Yüzleri güzel gençler,

İyad b. Nizar b. Ma’d kabilesinden.

Müfessirler, mana şöyledir, demişler: Azabı gördükleri zaman zilletten gözlerini yere dikerler. Ecdas da kabirlerdir. Onları yayılmış çekirgelere benzetmesi şunun içindir, çünkü çekirge istikamet takip etmez, rast gele karışık vaziyette uçarlar. Onlar da kabirlerden telaşla çıkarlar, hedefsiz olarak sağa sola koşarlar.