3

Ne akrabalarınız ne de evlatlarınız size asla fayda vermez. (Allah) kıyamet gününde aranızda hüküm verir. Allah yaptıklarınızı pek âlâ görendir.

"Akrabalarınız size asla fayda vermez": Yani akrabalığınız, mana da akrabalarınız demektir, Yani hatırları için Allah’a isyan ettiğiniz kimseler size asla fayda vermez.

"Yevmel kıyameti yefsilu beyneküm": İbn Kesir, Nâfi ve Ebû Amr, ve’nin ref’i, fe’nin sükunu ve sadın da nasbi ile

"yüfsalıı” okumuşlardır. İbn Âmir de, yenin ref’i, şeddeli şadın fethi ile,

"yiıfassalu beyneküm” okumuş; Hamze, Kisâi ve Halef de ona katılmışlardır, ancak onlar şadı meksur okumuşlardır.

Âsım, Mufaddal rivâyetinin dışında ve Ya’kûb yenin fethi, fenin sükunu ve şadın kesresi ve şeddesiz olarak okumuşlardır.

Übey b. Ka’b, İbn Abbâs ve Ebû’l - Âliyye, merfu nun, meftuh fe ve şeddeli ve meksur sad ile "nüfassılü” okumuşlardır. Ebû Rezin, İkrime ve Dahhâk, meftuh nun, sakin fe ve şeddesiz ve meksur sad ile "nefsılü” okumuşlardır. Yani çocuğu da olsa mü'minle kâfirin arasında hüküm veririz, demektir.

Kadı Ebû Ya’lâ şöyle demiştir: Bu kıssada şuna delalet vardır ki, mal ve evlat korkusu takıyye yaparak küfür göstermeyi câiz kılmaz, ama can korkusu câiz kılar. Bunu da şu göstermektedir ki, Allahü teâlâ hicreti farz kıldı, malları ve evlatları için geri kalmada onları mazur saymadı. Hatıb, takiyye olarak canını koruma gibi çocuğunu korumada da bunun câiz olduğunu zannetti. Hazret-i Ömer’in:

"Bırak beni, şu münafığın boynunu vurayım, demesi, onun bunu tevil etmeyerek yaptığını zannetmesindendir.