73-MÜZZEMMİL SÛRESİ

Mekke’de inmiştir. 20 ayettir.

Tamamı icma ile Mekki’dir. Ancak İbn Abbâs’tan: Ondan şu iki âyet müstesnadır, dediği rivayet edilmiştir:

"Vasbir alâ ma yekulune” ile arkasındaki âyet (Müzzemmil: 70,11). İbn Yesar ile

Mukâtil de şöyle demişlerdir: Onda bir âyet Medeni’dir, o da şudur:

"İnne rabbeka yalemu enneke tekumu” (Müzzemmil: 20).

Bismillahirrahmanirrahim

1

Ey o (elbisesine) bürünen,

"Ya eyyühel müzzemmilü": Übey b. Ka’b, Ebû’l - Âliyye, Ebû Miclez, Ebû İmran ve A’meş, te’yi açık olarak (idgamsız)

"el - mütezemmilü” okumuşlardır. İkrime ile İbn Ya’mur, te’nin hazfı ve şeddesiz za ile

"el - müzemmilü” okumuşlardır. Lügatçiler şöyle demişlerdir: El - Müzzemmil: Elbiselerine bürünen demektir. Aslı el - mütezemmilü’dür, te zeye idgam edilmiştir. Tezemmele: Ne olursa olsun elbisesine bürünendir.

Zeccâc şöyle demiştir: Te’nin zeye idgam edilmesi, mahreçlerinin yakın olmasındandır.

Müfessirler şöyle demişlerdir: Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Cebrâil’in ilk geldiği günlerde korkusundan elbisesine bürünürdü; sonra ona alıştı.

Süddi de: Uykuya bürünmüş, demiştir.

Mukâtil de şöyle demiştir: Evden çıktı, elbisesini giymişti, Cebrâil ona: Ey elbisesine bürünen diye seslendi. Bundan peygamberlik elbisesine bürünen murat edilmiştir, diyenler olmuştur. İkrime de âyetin manasında şöyle demiştir: Zümmilte hazel emre fe kum bihi (bu işi üstlendin; onu yerine getir) denilir. Ona neden Peygamber ve Resul, diye hitap edilmedi? Çünkü o zamanlar henüz tebliğ etmemişti, vahyin daha başlangıcında idi.