2

Onları kış ve yaz yolculuklarına alıştırdığı için,

"İylâfihim": Ebû Cafer, İbn Füleyh de İbn Kesir’den, Utbe de İbn Âmir den, lağlebi de İbn Zekvan'dan, meksur hemze ile ondan sonra yesiz olarak ayınla ılaiihim gibi

"ilâfihim” okumuşlardır. Muzai, İbn Füleyh’ten, Eban b. Tağleb, Âsım’dan “Lâm” ın sükunu ile

"ilfihim” okumuşlardır. Şumuni - ancak Hammad rivâyeti hariç - iki meksur hemze, arkasından sakin ye ile okumuşlardır. Hammad da böyle rivayet etmiş, ancak o ye’yi atmıştır. Diğerleri ise meksur hemze ve arkasından sakin ye ile

"iylafihim” gibi okumuşlardır. Âlimlerin çoğunluğu bu iki yolculuğun ticaret için olduğu görüşündeler. Onlar yazın Şam’a, kışın da Yemen’e çıkarlardı; çünkü Şam soğuk olurdu. Said b. Cübeyr,

İbn Abbâs’tan şöyle dediğini rivayet etmiştir: Onlar kışı Mekke’de, yazı da Taifte geçirirlerdi.

Ferrâ’ da şöyle demiştir: Rihlete merul olduğu için mensûb olmuştur.