276

Allah ribayı yok eder, sadakaları ise artırır. Allah, çok nankör ve günahkâr hiçbir kimseyi sevmez.

27- Faizin Bereketi Yoktur:

Yüce Allah'ın:

"Allah rlbâyı yok eder" dünyada onu mahveder, demektir. Yani fâiz çok olsa bile Allah onun bereketini giderir. İbn Mes'ûd Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'dan şöyle buyurduğunu rivâyet etmektedir: "Fâiz çok olsa bile onun akibeti azalmaktır." Müsned, I, 395, 424.

"Allah ribâyı yok eder" âyetinin âhirette gerçekleşeceği de söylenmiştir.

Yüce Allah'ın:

"Allah ribâyı yok eder" âyeti hakkında İbn Abbâs'tan şöyle dediği rivâyet edilmiştir: Allah faizcinin sadakasını, haccını, cihadını, akrabalık bağını gözetmesini (sıla-ı rahim) asla kabul etmez.

"Gidermek (el-mahk): Eksilmek ve yok olup gitmek anlamındadır. Ay'ın eksilmesini ifade etmek üzere de bu kökten kelime kullanılır.

"Sadakaları ise artırır." Dünyada bereket ile sadakaları artırır âhirette de ecirlerini kat kat vermekle sevablarını artırır.

Müslim'in Sahih'inde şöyle denilmektedir: "Sizden herhangi birinizin verdiği sadaka yüce Allah'ın eline düşer. O sadakayı o kimse için sizden herhangi birinizin sütten kesilmiş tayını ya da deve yavrusunu beslemesi gibi Kıyâmet günü gelinceye kadar besleyip durur ve (o vakit) bir lokma Uhud dağı kadar olur." Buhârî, Zekât 8, Tevhîd 23; Müslim, Zekât 63, 64; Tirmizî, Zekât 28; Nesâi, Zekât 48; İbn Mâce, Zekât 28; Dârimî, Zekât 35; Muvatta’'', Sadaka 1; Müsned, II, 331, 381-382, 418..., VI, 251.

İbn ez-Zübeyr Yok eder kelimesini "ya" harfi ötreli ve "ha" harfi şeddeli ve esreli olarak şeklinde okumuştur. (Anlamı mübalağa ifade ettiğinden, tamamıyla giderir, diye meallendirmek mümkündür).

"Artırır" kelimesini ise "radıyallahü anh" harfi üstün "be" harfi ise şeddeli olarak; (besleyip büyütür, anlamında) okumuştur. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'den de böyle bir okuyuş rivâyet edilmişir.

28- Nankör ve Günahkârlar:

Yüce Allah'ın:

"Allah çok nankör ve günahkâr hiçbir kimseyi sevmez" âyetinde

"nankör"ler

"günahkâr" kelimesiyle lâfızlar farklı olduğundan dolayı mübalağa ifade etmek üzere nitelendirilmiştir.

"Keflâr: Çok nankör" kelimesinde başkalarının da ortak olduğunu ortadan kaldırmak için bu nitelemenin yapıldığı da söylenmiştir. Çünkü bu kelime yerin içinde taneyi saklayan çiftçiler hakkında da kullanılabilir. Bu açıklama İbn Fûrek tarafından yapılmıştır.