85

Kim İslâm'dan başka bir din ararsa ondan asla kabul olunmaz ve o, âhirette de en büyük zarara uğrayanlardandır.

"Başka" kelimesi,

"Ararsa" kelimesinin mef'ûlu, "(ba): Din" kelimesi de temyiz olmak üzere nasbedilmiştir. Bununla birlikte,

"Ararsa" kelimesi ile nasbedilmesi, diğer taraftan

"Başka" kelimesinin de "din"den hal olmak üzere mansub olması da mümkündür.

Mücâhid ve es-Süddî der ki: Bu âyet-i kerîme el-Cülâs b. Süveyd'in kardeşi el-Haris b. Süveyd hakkında nazil olmuştur. Ensardan bir kimseydi. Oniki kişi ile birlikte İslâm'dan döndü ve bunlar kâfir olarak Mekke'ye gidip sığındılar. Bunun üzerine bu âyet-i kerîme nazil oldu. Daha sonra kardeşine mektup yazarak tevbe etmek istediğini bildirdi. Aynı zamanda bu İbn Abbâs'tan ve başkalarından da rivâyet edilmiştir. İbn Abbâs der ki: Bu âyetlerin nüzulünden sonra (Haris) tekrar İslâm'a girmiştir.

"O, âhirette en büyük zarara uğrayanlardandır," Hişam der ki: Yani o âhirette hüsrana uğrayan kimselerden, hüsrana uğramış birisidir. Şayet böyle olmasaydı, sık ile mevsûlün birbirinden ayrılması gerekirdi.

el-Mâzinî de der ki: (el-Hâsirîn'in başındaki) "elif ile "lâm", "er-racul; adam" kelimesinde olduğu gibidir. Nitekim bu hususa dair açıklamalar daha önce Bakara Sûresi'nde:

"Ve şüphe yok ki o âhirette salihlerdendîr" (el-Bakara, 2/130) âyetini açıklarken geçmiş bulunmaktadır.