TEGÂBUN SÛRESİ

Rahmân ve Rahîm Allah'ın İsmi ile

Çoğunluğun görüşüne göre Medine'de inmiştir. ed-Dahhak Mekke'de inmiştir, demiştir. el-Kelbî: Bu sûre hem Mekkîdîr, hem Medenîdir demiştir.

Onsekiz âyettir.

İbn Abbâs'dan rivâyete göre el-Teğâbun Sûresi Mekke'de inmiştir. Bundan, son taraflarında Avf b. Malik el-Eşcaî hakkında Medine'de inmiş, birkaç âyet müstesnadır. O, Rasûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem)'a hanımının ve çocuklarının kendisinden uzak durduklarından şikayette bulununca, yüce Allah:

"Ey îman edenler! Muhakkak ki eşleriniz ve evlatlarınızdan size düşman olanlar vardır. O halde onlardan sakının" (Teğabun, 64/14) âyetin(dan itibaren) sûrenin sonuna kadar olan âyetleri indirdi.

Abdullah b. Ömer'den de şöyle dediği rivâyet edilmiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) buyurdu ki: "Doğan herbir kişinin başının eklemlerinin birbirine geçtiği yerlerde mutlaka Teğâbun Sûresi'nin baş tarafından beş âyet-i kerîme yazılı olarak doğar." Buhârî, et-Tarihu'l-Kebîr, I, 445; ayrıca İbn Hacer, Fethu'l-Bâri, XI, 4M3: F.hû [ laıim. fitabu'l-Mecrühin, Hal eh (tarihsiz), III, Sİ

1

Göklerde ve yerde olan herşey Allah'ı teşbih eder. Mülk de yalnız O'nun, hamd de yalnız O'nundur ve O, herşeye kadirdir.

(Bu âyet ve açıklamaları) daha önceden birkaç yerde geçmiş bulunmaktadır, (Bkz. Haşr 59/24; Cumua, 61/1..)