12

Ve alevli ateşi boylayacaktır.

"Ve alevli ateşi boylayacaktır." Yani onun sıcağı ile kavruluncaya kadar ateşe girecektir.

İki el-Haremi Kıraat kitaplarında Haremi b. Abdullah b. Mekki, Haremî b. Umare b. Ebi Hafsa ve Haremi b. Yûnus el-Müeddeb b. Habib olmak üzere üç tane Haremî adlı kıraat aliminden söz edilmektedir. (Bk. Şemsu'd-Din İbnu'l-Cezerî, Gayetu'n-Nihaye fi Tabakati'l Kurrâ, Mısır 1351/1932, I, 203) ile İbn Amir ve el-Kisai "ye" harfini ötreli, "sad"ı üstün ve "Lam"ı şeddeli olarak; “Veyusallâ” “Atılır” diye okumuşlardır. Yüce Allah'ın: “Summe’l-cahimu salluhu”

"Sonra cehenneme ulaştırın onu." (el-Hakka, 69/31) âyeti ile; “Veteslibuhu cahim”

“Ve cehenneme bir atılış (vardır)." (el-Vakıa, 56/94) âyetinde olduğu gibi. Diğerleri ise “sad” harfini üstün ve şeddesiz olarak;

“Veyeslâ: Boylayacaktır" diye, geçişsiz (müteaddi olmayan), lazım bir fiil olarak okumuşlardır.

Çünkü yüce Allah, şöyle buyurmuştur: “İllâ men huve sâli’l-cehimi”

“Kendisi cehenneme girecek olan müstesna." (es-Saffat, 37/163); “Yeslâ’n-nâra’l-kubrâ”

“O ki en büyük ateşe girecek." (el-A'lâ, 87/12): “Summe innehum lesâlu’l-cehim”

“Sonra onlar hiç şüphesiz cehennemi boylayacaklardır." (el-Mutaffifin, 83/16)

Eban'ın, Âsım ve Harice'den (onların), Nâfi' ve İsmail el-Mekki'den (onların) İbn Kesîr'den rivâyet ettikleri üçüncü bir kıraat daha vardır ki, bu da "ye" harfi ötreli, "sad" sakin ve "lam" harfi şeddesiz ve fethalı olarak; “Veyuslâ”

“Girdirilir" şeklindedir. Nitekim;

"... gireceklerdir" (en-Nisa, 4/10) anlamındaki âyette "ye" harfini ötreli olarak; “Veseyuslevne” diye okunduğu gibi. el-Ğaşiye Sûresinde de; "kızgın bir ateşe gireceklerdir" anlamındaki âyette -te harfi üstün değil de ötreli olarak-; “Tuslâ nâran” diye de okunmuştur. Bunlar “Saliye” ile “Eslâ” şeklinde iki ayrı söyleyiştir. “Nezele” “İndi” ile; “Enzele” “İndirdi” buyrukları gibi.