İHLÂS SÛRESİ

Rahmân ve Rahîm Allah'ın İsmi ile

İbn Mes'ûd, el-Hasen, Atâ, İkrime ve Câbir'in görüşüne göre Mekke'de inmiştir. İbn Abbâs’ın iki görüşünden birisine göre, Katâde, ed-Dahhâk ve es-Süddî'ye göre de Medine'de inmiştir. Dört âyettir.

1

De ki: "O, Allah'tır. Bir tektir.

"De ki: O Allah'tır. Bir tektir." Eşi, benzeri bulunmayan, zevcesi çocuğu ve ortağı olmayan bir ve tektir.

"Birtek"in aslı: ....... olup, "vav" hemzeye kalbedilmişrir. Sair en-Nabiğa'nın şu mısraı da bu kabildendir:

"Kısa boylu çimenlerin bittiği yerde bir tek ünsiyet verecek kişi üzerine..."

"Bir" İle;

"Bir tek" arasındaki farka dair açıklamalar daha önceden el-Bakara Süresi'nde ve "el-Esnâ fi Şerhi Esmaillahi'l-Hüsnâ" adlı eserimizde yeteri kadarıyla geçmiş bulunmaktadır. Yüce Allah'a hamdolsun.

"Bir tektir" âyeti "O bir tektir" anlamında merfûdur. Anlamın şöyle olduğu da söylenmiştir: De ki: Durum ve hal şu ki: Allah bir tektir.

"Bir tek" anlamındaki lâfzın,

"Allah" lâfzından bedel olduğu da söylenmiştir. (Meal buna göre yapılmıştır,)

Bir topluluk;

"Bir tektir, Allah'tır" lâfzını (birinci kelimeyi) daha hafif olduğu ve iki sakinin arka arkaya gelmesinden kaçmak maksadıyla tenvinsiz okumuşlardır. Şairin şu sözü de bu türdendir:

"Ve pek az müstesna, Allah'ı zikreden kimse de yok,"