NÂS SÛRESİ

Rahmân ve Rahîm Allah'ın İsmi ile

Bu sûre de (Mekke'de mi, Medine'de mi inmiş olması bakımından) Felak Sûresi gibidir. Çünkü bu sûre iki Muavvize'den birisidir.

Tirmizî'nin rivâyetine göre Ukbe b. Amir el-Cüheni Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'dan şöyle dediğini rivâyet etmiştir: "Allah benim üzerime benzerleri görülmedik âyetler indirdi: "De ki; Sabahın Rabbine sığınırım" deyip sûrenin sonuna kadar ve "De ki: Sığınırım insanların Rabbine" âyetinden sûrenin sonuna kadar (okudu)." (Tirmizi) dedi ki: Bu hasen, sahih bir hadistir. Müslim de bu hadisi rivâyet etmiştir. Tirmizi, V, 170, 453; Müslim, I, 551; Dârimî, 11, 514; Nesâi, II. Müsned, IV, 144: 151. 152.

1

De ki: "Sığınırim insanların Rabbine,

"De ki: Sığınırım insanların Rabbine." Onların maliklerine ve işlerini yoluna koyana. Her ne kadar bütün yaratıkların Rabbi ise de burada insanların Rabbi olduğunu sözkonusu etmesinin iki sebebi vardır:

1- Çünkü insanlar tazım edilmişlerdir. Yüce Allah, onları sözkonusu ederek tazim olunsalar dahi, onların bile Rabbi olduğunu bildirmektedir.

2- Çünkü O, insanların şerrinden (kendisine) sığınılmasını emretmiştir. Onları sözkonusu elmekle insanlardan insanları koruyacak olanın kendisi olduğunu bildirmiş almaktadır.