52

Îsa, onların inkârlarında ısrar ettiklerini sezince, “Allah yolunda benim yardımcılarını kimlerdir?” dedi. Havariler, “Allah'ın dininin yardımcıları bizleriz, biz Allah'a îman ettik. Bizim Müslüman olduğumuza şâhit ol.” dediler.

Îsa onların inkârlarında ısrar ettiklerini sezince,” Yahûdîlerin gerçek anlamda inkârcı olduklarını ve bunda hiçbir kuşkuya yer olmadığını, tıpkı duyu organlarıyla kesin olarak bilinen gerçekler gibi kesin olarak öğrenince, “(.......) dedi.”

Kırâat imâmlarından Nâfi ve Ebû Cafer, (.......) kelimesinin sonundaki (.......) harfini üstünlü olarak, (.......) şeklinde okumuşlardır. Bu kelime, (.......) kelimesini çoğuludur, tıpkı (.......) kelimesinin, (.......) kelimesinin çoğulu olduğu gibi veya (.......) kelimesi nasıl ki (.......) kelimesinin çoğulu ise bu da (.......) kelimesinin çoğuludur. (.......) kavli bir mahzûfa mütealliktir ve kelimenin sonunda yer alan, (.......) harfinden hâldir.

Yani, “Benimle Allah’ın dinine yardım konusunda kim Allah'a gidecek ve kim ona sığınacak? “demektir.

Havarileri, “biz Allah'a îman ettik.” -Ey Îsa- “bizim İslâm'ı kabul elliğimize şâhit ol.” dediler.” Havariler, Müslüman olduklarına ilişkin olarak ve imanlarını pekiştirmek maksadıyla Hazret-i Îsa'nın kendilerine şâhitlik etmesini istediler. Çünkü; peygamberler yarın kıyamet gününde kavimlerinin durumlarına göre ya onların lehlerinde veya aleyhlerinde şâhitlik yapacaklardır. Buradan da İslâm ile imanın aynı olduklarını anlıyoruz. Çünkü bu, bunun için bir delildir.

52 ﴿