146

Nice peygamberler vardır ki; beraberlerinde kendilerini Rablerine adamış kişilerle birlikte savaştüar. Onlar Allah yolunda başlarına gelenler sebebiyle gevşemediler, zaaf göstermediler ve boyun da eğmediler. Allah sabredenleri sever.

Nice peygamberler vardır ki; beraberlerinde kendilerini Rablerine adamış kişilerle birlikte savaştılar.” Bu Âyetteki, (.......) kelimesinin aslı (.......) dir. Burada (.......) kelimesinin başına teşbih anlamında olan (.......) harfi gelmiştir. Bu da teksir, yani çokluk manasında olan, “nice” kelimesi manasınadır.

Kırâat imâmlarından İbn Kesîr, Kur'ân’ın neresinde gelirse gelsin, (.......) kavlini, (.......) vezninde, (.......) olarak okumuştur. Diğer kırâat imâmları ise âyette görüldüğü gibi okumuşlardır.

(.......) kelimesini ise kırâat imâmlarından İbn Kesîr, Ebû Amr, Ya'kûb ve Nâfi (.......) olarak okumuşlardır. (.......) ise (.......) kelimesindeki zamîrden hâldir. Manası da şöyledir: “Beraberlerinde kendilerini Rablerine adamış alimler olduğu hâlde öldürüldüler.”

(.......) ise rabbaniler (kendilerini Rablerine adayanlar) manasınadır. Hasen-ı Basrî bunu (.......) harfinin dammesiyle (ötreyle) (.......) olarak kırat ederken kimisi de (.......) harfinin fethasıyla, (.......) olarak okumuşlardır. Fetha yani üstün hareke ile okumak kıyasa göredir. Çünkü bu şekliyle “Rabbe mensup” demektir. Ancak damme ve kesre hareke ile okumak ise olagelen değişiklikler sebebiyledir.

Onlar Allah yolunda başlarına gelenler sebebiyle gevşemediler -peygamberlerinin öldürülmesi sırasında çözülüp dağılmadılar-, düşman karşısında zaaf göstermediler” ondan sonra cihat etmekten geri kalmadılar “ve onlara boyun eğmediler.” Düşmanlarının önünde eğilmediler. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in öldürüldüğü haberi üzerine meydana gelen panikte ve gösterilen zaaf sebebiyle burada onlara bir tariz yer almaktadır. Çünkü bazı sahabi öylene zaaf içine girdiler ki; bunlar münâfıkların başı olan Abdullah b. Übey b. Selûl'ü aracı kılıp Ebû Süfyan'a göndermeyi ve ondan eman dilemeyi bile düşünmüşlerdi. “Allah -kâfirlerle yapılan cihada- sabredenleri sever.”

146 ﴿