6

Ey Peygamber! Mü’minler doğru ve gerçek görüşün savaşmak olduğunu ve zaferin de kendileri lehine gerçekleşeceğini göre göre, âdeta ölüme sürükleniyorlarınış gibi Allah yolunda cihat konusunda şeninle tartışıyorlardı.

(.......) Hak ortaya çıktıktan sonra sanki gözleri göre göre ölüme sürükleniyorlarınış gibi (cihad hususunda) seninle tartışıyorlardı.

Burada, (.......) kavlinden murat, Bunların Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile üzerinde tartıştıkları gerçek dile getirilmektedir, Çünkü Bazı kimseler Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e rağmen Kureyş ile cihad etme yerine kervanı vurmayı istiyorlardı, tercihlerini kervanı vurmak yönünde ortaya koyuyorlardı.

(.......)

Yani Resûlüllahın zaferin kendilerinin olacağını bildirmiş olmasına ve açıklamasına rağmen istiyorlardı. Bunların Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile tartışmaları ise: “Biz sadece kervanı vurmak için çıkarız, başka bir şey için değil. Çünkü sen bize hele bir hazırlık yapalım da öyle dememiş miydin?” diye yaptıkları itirazlarıydı. Bu onların savaşmayı iyi: karşılâmamalarından, bundan rahatsızlık duymalarından ileri geliyordu.

(.......) kavliyle yani; “....göre göre âdeta ölüme sürükleniyorlarınış gibi” ifadesiyle bunların durundan, aşırı derecede korkmalarına bağlarııyordu.

Yani bunların konumları zafere ve ganimete böylece konacakları hâlde durundan tıpkı zorla ölüme götürülen kimsenin durumu ile ölümü küçümseyerek ona doğru koşanın haline benzetilmiştir. Çünkü adam ortada bir savaşırı var olduğunu, savaşırı olduğu yerde de ölümün mutlaka var olacağının sebeplerini görüyor, burada kesin olarak ölümün var olacağım görüyor ve böyle bir sonuçtan da şüphe duymuyor.

Bir başka tefsire göre de; Onların korkuları sayılarının azliği yüzünden idi. Çünkü hepsi de piyade idiler, içlerinde binitli olarak iki kişi bulunuyordu.