SAFFÂT SÛRESİ

Bu sûre Mekke'de nâzil olmuştur; 182 âyettir.

Kur'ân-ı Kerîm’in Mushaf tertibine göre 37. süresidir. Mekke'de inmiştir. Nüzul sırasına göre elli altıncı suredir. 181 ya da 182 ayetten ibârettir.

Bu sûre-i celile “Saffât” kelimesiyle başladığından bu ismi almıştır.

1-4

Saf saf dizilmişlere, toplayıp sürenlere, zikir okuyanlara yemin ederim ki, ilahınız birdir.

Allah'u Teala, melekler taifesiyle yemin etmiştir. Ya da namazda ayakları saf saf dizilenlerin nefısleriyle yemin etmiştir. Bulutları sevkedenlere yemin olsun. Ya da ilham yoluyla günahlardan menedenlere yemin olsun. İndirilmiş kitaplardan ve diğerlerinden Allah'ın (celle celâlühü) kelamını okuyanlara yemin olsun. Bu, İbni Abbâs, İbni Mes'ud ve Mücahid'in görüşüdür. Ya da teheccüd namazında ve diğer namazlarda ayakları saf saf dizilen, ilmiyle amil âlimlerin nefislerine yemin etmiştir. Öğüt ve nasihatlerle (günaha düşmekten) menedenlere yemin olsun. Allah'ın (celle celâlühü) âyetlerini ve O'nun şer'i emirlerini okuyanlara yemin olsun. Ya da Allah (celle celâlühü) yolunda savaşan, saf saf dizilen, atları cihad için sevkeden ve bu hâlde bile Kur'ân okuyan gazilerin nefislerine yemin etmiştir.

(.......) tekid edici mastardır. (.......) de böyledir. (.......) sıfatların birbirlerine karşı üstünlüklerindeki tertibe delalet etmektedir. Faziletin, önce safa, sonra sevketrneye, sonra da tilavete âit olduğunu ifade etmektedir. Ya da tam tersidir. Yeminin cevabı “İlahınız birdir” cümlesidir. Denildi ki:

“Bu, onların'o taunları tek bir ilâh mı yapmış?'Sad, 5. sözlerinin cevâbıdır.”