FETİH SÛRESİ

Bu sûre Medine'de nâzil olmuştur, 29 âyettir.

1

Biz sana şüphesiz apaçık bir fetih ihsan ettik.

Fetih: Bir beldeyi zorla ya da sulh yoluyla, harbederek veya harbetmeden ele geçirmektir. Çünkü o ele geçirilmediği müddetçe kapalıdır. Ele geçirildiğinde fethedilmiş açılmış olur. Denildi ki:

“Bu, Mekke'nin fethidir. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Hûdeybiye yılı Mekke'ye gitmekten vazgeçip geri dödüğü yerde fethe hazırlarısın diye nâzil olmuştur.”

Geçmiş fiil lafzıyla söylenmiştir. Çünkü o gerçekleşmesi hususunda meydana gelmiş fiil derecesindedir. Bunda (bu üslupta) kendisinden haber verilen şeyin şanının ve kadrinin yüceliğine delalet vardır. O (kendisinden haber verilen şey) de bilindiği üzere fetihtir. Denildi ki:

“Bu Hûdeybiye fethidir. Onda şiddetli çarpışma olmamıştı. Ancak iki gurup arasında ok ve taşlarla atışmalar olmuştu, (müşrikler Müslümanlara atmışlar) Müslümanlar da müşriklere atmışlar, onları beldelerine sokmuşlardı. Onlar da sulh istemişlerdi. İşte bu apaçık bir fetihti”

Zeccâc şöyle demiştir:

“Hûdeybiye fethinden Müslümanlar için büyük bir mu'cize vardır. O da onun kuyusunun suyu tamamen tükenmişti orada bir damla su bile kalmamıştı. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) suyu ağzında çalkaladı sonra onu kuyuya tükürdü. Kuyu derhal su ile doldu. Öyle ki bütün insanlar içtiler.”

“Bu (fetih) Hayberin fethidir” denildi.

Denildi ki:

“Bunun manası senin lehine Mekke halkının de aleyhine olmak üzere gelecek yıl senin ve ashâbının Beytu'l-Haram'ı tavaf etmek için Mekke'ye girmesine açık bir şekilde hükmettik.” demektir.

Fetih kelimesi (.......) kelimesinden gelmektedir. O da hükmetmek, demektir.