MÜNÂFİKÛN SÛRESİ

Bu süre Medine'de nâzil olmuştur, 11 âyettir.

1

Münâfıklar sana geldiklerinde: “Şâhitlik ederiz ki Sen Allah'ın peygamberisin.” derler. Allah da bilir ki sen elbette kendisinin Peygamberisin. Allah hiç şüphesiz münâfıkların yalancı olduklarına şehadet eder.

“Münâfıklar sana geldiklerinde: “Şâhitlik ederiz ki Sen Allah'ın peygamberisin', derler.” Onlar, kalpleriyle dillerinin bir olduğu, ittifak içerisinde olduğu bir şehadeti kastettiler. “Allah da bilir ki sen elbette O'nun peygamberisin.”

Yani; Allah (celle celâlühü) da biliyor ki: İş, onların “Hakikaten Sen Allah'ın Peygamberisin.” şeklindeki sözlerinin delalet ettiği gibidir. “Allah, hiç şüphesiz münâfıkların yalancı olduklarına şehadet eder.” Kalpleriyle dillerinin bir olduğuna dair iddialarında münâfıkların yalancı olduklarına şâhitlik eder, ya da onlar o hususta yalancılardır. Çünkü kalpleriyle dilleri bir olmadığında bu gerçekte şehadet olmaz. Dolayısıyla onların, onu şehadet diye adlarıdırmalarında onlar yalancılardır.

Ya da onlar, kendilerine göre yalancılardır. Çünkü onlar, “Hakikaten Sen Allah’ın peygamberisin.” şeklindeki sözlerinin yalan olduğuna ve kendisi hakkında bilgi verilen kişinin durumunun tersini bildiren bir haber olduğuna inanıyorlardı.