2

Kendini kınayan (haddini bilen, nedamet çeken) nefse yemin ederim ki.

Cumhûr’a göre bu başka bir yemindir. Hasanü’l-Basri'den (rahmetüllahi aleyh) şöyle nakledilmiştir:

“Kıyamet gününe yemin etti. Fakat kendini kınayan nefse yemin etmedi.” Zira o kötüleme sıfatıdır. Yemin için olan ise övgü sıfatıdır.

Yani; takva hususunda taksirde bulunduğu için kendini kınayan (nefisallallahü aleyhi ve sellem) muttaki nefistir. Denildi ki:

“O, Âdem (aleyhisselâm)’in nefsidir. Kendisini cennetten çıkaran fiili için hala kendisini kınamaktadır.”

Yeminin cevabı hazfedilmiştir.

Yani: Siz elbette diriltileceksiniz, demektir. Delili de: “İnsan, kendisinin kemiklerini bir araya toplayamayacağımızı sanır, öyle mi?” ayetidir.