KÂFİRÛN SÛRESİ

1

(Habibim! Şöyle) De ki: Ey kâfirler!

Muhataplar, Allahü teâlâ'nın, îman etmeyeceklerini bildiği belirli kâfirlerdir. Rivâyet edildiğine göre Kureyş'ten bir güruh Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e:

- “Ey Resûlüm Muhammed: Gel sen bizim dinimize tabi ol biz de seninkine tabi olalım. Bir yıl bizim tanrılarınııza tap, bir yıl da biz senin tanrına tapalım.” demişlerdi. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) de buna karşı:

- “Allah'a, O'ndan başkasını şirk koşmaktan Allah'a sığınırım.” demişti. Bunun üzerine ona:

- “Sen bizim putlarınıızdan birine dokun (onu selâmla) bizde Sen'i tasdik eldim ve Sen'in tanrına tapalım.” demişler, bunun üzerine bu sûre nâzil olmuştur. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) derhal Kureyş'ten insanların bulunduğu Mescid-i Harâma gitmiş ve bu sûreyi onlara okumuş, kâfirler de ümitlerini kesmişlerdir.

2

Ben, sizin tapmakta olduklarınıza tapmam.

Yani; ben, bu halimle sizin taptıklarınıza tapıcı değilim.

3

Benim (kendisine) ibâdet (de devam) edeceğime de siz kulluk ediciler değilsiniz.

Siz de benim ibâdet etmekte olduğuma -Allah'ı (celle celâlühü) kastediyor- bu anda ibâdet edici değilsiniz.

4

Ben (zaten) sizin taptıklarınıza (hiçbir zaman) tapmış değilim.

Gelecekte de ben sizin taptıklarınıza tapmam.

5

Siz de benim kulluk etmekte olduğuma (hiçbir vakit) kulluk ediciler değilsiniz.

Siz de gelecekte benim mabuduma tapıcı değilsiniz. (.......) lafzıyla zikredilmiştir. Çünkü bununla kast olunan sıfattır.

Yani; “Ben bâtıla tapmam, siz de hakka tapmazsınız.” , demektir.

Ya da iki lafız her birine denk düşsün diye (.......) lafzıyla zikredilmiştir. Çünkü birincide (.......) lafzının kullanılması doğru değildir. İkinci de ise (.......) manasına (.......) nin kullanılması doğrudur.

6

Sizin dininiz size, benim dinim bana.

Sizin ortak koşmanız size, benim birlemem banadır.

Nafî ve Hafs'a göre (.......) şeklinde (.......) nin üstünüyledir.

Rivâyet edildiğine göre İbni Mes'ud (radıyallahü anh) mescide girdi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) oturuyordu, (namaza başladı) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

- “Muhalefet et ey İbni Mes'ud!” dedi. O da, “Kul ya eyyühel kâfirune “yi okudu. Sonra ikinci rek'atte ona:

- “Halis kıl” dedi. O da, “Kul huvealahu ehadı” ; okudu. Selâm verince de şöyle buyurdu:

- “Ey İbni Mes'ud! İstef icabet olunsun.” Allahu a'lem.