170

Onlara: 'Allah'ın indirdiklerine tâbi olun' denildiğinde: Bu âyet arap müşrikleri ve Kureyş kâfirleri hakkında nazil olmuştur. Onlara, Kurana ve Allah'ın indirdiği diğer apaçık delillere uymaları emredildi. Fakat bu kimseler hep taklit yoluna sığındılar ve o yolu seçtiler. Yani insanlar arasından müşrik olanlara, nasihat ve irşad olarak, Allah'ın indirdiği kitaba uyun, ona tâbi olun, Allah'ın Kuranda helâl kıldığım helâl, haram kıldığım da haram olarak değerlendirip ona göre davranın, şeytanın adımlarını izlemeyin denildiğinde:

'Hayır, biz atalarımızı üzerinde bulduğumuz şeye tâbi oluruz,' derler. Yani atalarımızdan gördüğümüz putlar, temiz ve helâl olanı haram kılma gibi şeylere uyar ve onları izleriz; çünkü onlar bizden daha hayırlıydılar, derler ve böylece atalarını taklit ederler. Ey akıl sahipleri! Bu ahmakların nasıl cevap verdiklerine bir bakın! Allah, onlara hayret ve inkâr anlamı kapsayan bir soru edalıyla karşılık veriyor ve şöyle buyuruyor:

Ataları hiç bir şey bilmiyor ve doğru yolu bulamıyorsa da mı? Yani onlar atalarına uyacaklar, öyle mi? Peki, ya ataları din konusunda hiçbir şey biliniyorlarsa da mı? Çünkü onların dünyadan başka şeye akılları ermez. Aynı zamanda hakkı ve doğruyu da bulamıyorlarsa da mı? Çünkü bu gerçekten hoş karşılanan bir şey değildir ve kabul görmekten de tamamen uzaktır. Kaldı ki, aklı ve bilgisi olmayana ve hak yolu bulamayana tâbi olmak, asla doğru olan bir şey değildir.