45

Melekler demişti ki: 'Ey Meryem! Allah, kendinden bir kelimeyi sana müjdeliyor. Burada da ''melekler''den kasıt, Cebrail (aleyhisselâm)'dir. Tazim için çoğul olarak kullanılmıştır. '''Kelime''den kasıt, ”Kün: Ol" kelimesidir. Aslında her yaratığın meydana gelmesi bu kelime yani ”ol" emri sebebiyle ise de, Hazret-i İsa hakkında insanlar arasında bilinen zahirî sebep yok olduğu için onun meydana gelmesinin bu kelimeye isnad edilmesi daha tam ve daha kâmildir. İsa peygamberin ”kelime" olarak ifade edilişi, en tamamlayıcı ve en mükemmel bir tarzdır.

Adı, Meryem oğlu İsa Mesih'tir. Mesih, ”siddik ve fâruk" gibi şerefli bir lâkap olup, İbrânice'de ”meşih" diye tabir edilir. Anlamı ise, ”mübarek" tir. ”Meryem oğlu", İsa'nın sıfatıdır.

Burada hitap, Meryem'e yöneltilmiştir. Öyleyse ”oğlun İsa" denmesi gerekirdi. Halbuki ”Meryem oğlu İsa" denmiştir. Çünkü, peygamberler annelerine değil, babalarına nispet edilirler. Burada, İsa'nın babasız olarak dünyaya geleceğine ve annesine nisbet edileceğine dikkat çekmek için böyle ifade edilmiştir. Onun için Meryem validemiz, âlemlerin kadınlarına tercih edilip, faziletli kılınmıştır.

Dünyada da, peygamberlikle ve insanların önüne geçmesiyle,

âhirette de şefaat etmesiyle ve cennetteki üstün derecesiyle İsa'nın

sânı yüce ve Allah'a yakın kılınanlardandır. İsa peygamber, göğe yükseltilip, meleklerlerle arkadaşlık etmesi ve Rabbine varmasıyla yakınlardan olmuştur.