81

Bir zaman

Allah, peygamberlerinden şöyle bir

ahit almıştı:

Peygamberler, birbirlerini tasdik edeceklerdi. Bir peygamber, kendisinden sonra gelen peygamberi tasdik edecek ve ona ulaşırsa, yardım edecekti. Ona yetişemezse, kavmine, o gelen peygambere iman edip, ona yardım etmelerini emredecekti. Btitün peygamberlerden bu söz alınmıştı. Mûsa'dan İsa'ya, İsa'dan da Hazret-i Muhammed'e (sallallahü aleyhi ve sellem) iman etmesi konusunda ahit alınmıştır. Bu hüküm, peygamberler için varsa, ümmetler için haydi haydi vardır. Bu âyet: ”Ey Rasûlüm Muhammed! (sallallahü aleyhi ve sellem) Allah'ın, Peygamberlerden ve ümmetlerinden ahit aldığı zamanı hatırla" anlamını taşır.

Ne zaman size helâl-haram ve Allah'ın koyduğu sınırları açıklayan

bir kitap ve hikmet verirsem ve sonra size bir peygamber gelip onu tasdik ederse, ona mutlaka iman edecek ve yardım edeceksiniz. Hak din olan İslâm'ın izharı için, onun peygamberliğini tasdik edip, düşmanlarına karşı ona yardım edeceksiniz. İman edip yardımda bulunmayı

İkrar edip buna dair ahdimi üzerinize aldınız mı?' demiş, onlar da: bunu

'ikrar ettik' demişler, Allah da: ”Ey peygamberler ve ümmetleri, birbirinizin ikrarına

'Şahit okın. Ben de sizinle beraber sizin bu ikrarınıza

şahitlerdenim' buyurmuştu.