107

Kendilerine hainlik edenleri savunma. Hainlik, birtakım günahları işleyerek, kendi kendisine haksızlık etmek anlamına gelir. Onun içindir ki her ne kadar kendilerine hainlik etmiyorlarsa da âyette, ”kendilerine hainlik edenler" ifadesi kullanılmıştır. Çünkü, kendilerine hainlik etmelerinin zararı, sonunda tekrar kendilerine dönecektir. Tıpkı, başkalarına haksızlık eden kimse hakkında söylenen: ” Haksızlık eden, kendisine eder" özdeyişinde olduğu gibi.

Çünkü Allah, hainlikte ileri gidenleri, onda ısrar edenleri ve

günahkârı, yani gıinah işlemeye devam edenleri

sevmez.

Rivayet edildiğine göre Tu'me, Mekke'ye kaçmış ve orada dinden dönmüştü. Mekke'de de bir duvarı delip, içeriden bir şeyler çalmaya çalışırken, duvar üzerine yıkılmış ve böylece ölmüştür.

Şöyle denilmiştir: Kötülük yapan birisine rasladığında, onun mutlaka başka kötülükler yapmış olduğunu da bil. Rivayet edildiğine göre, Hazret-i Ömer (radıyallahü anh), bir hırsızın elinin kesilmesini emretmişti. Hırsızın annesi gelip ağlamaya başladı ve: ”Bu, oğlumun ilk hırsızlığıdır. Onu affet" dedi. Bunun üzerine Hazret-i Ömer: ” Yalan söylüyorsun. Allahü teâlâ kulunu, ilk aşamada hesaba çekmez" dedi.