63

Rablerine hakkıyla kulluk edenler ve diğer din alimleri, onları yalan söylemek, inanmadıkları halde ” inandık" demek

ve kotu olduğunu bildikleri ve gördükleri halde

haram yemekten menetmelı değiller mıydı? Bu ayette geçen ve Rablerıne hakkıyla kulluk eden' ile dıger din âlimi" şeklinde açıklanan ”Rabbanî" ve Habr kelimelerinin ikisi de âlim demektir. Ancak genelde, zahid, arif ve ermıs olanlarına Rabbani"; ilmiyle amel edenine de ”Habr" denir... Âyetin başında yer alan ve değiller miydi" şeklinde tercüme ettiğimiz ”Levlâ" kelimesi de bir sitem edatıdır.

Bu işledikleri ne kötü bir şeydir! Bu ifade, ”bu yaptıkları ne kötü bir şeydir" ifadesinden daha etkin bir ifadedir. Çünkü ”sun' - işlemek"“amel - yapmak,,tan daha güçlüdür.

Ömer b. Abdülaziz der ki: ”Yüce Allah belli bir grubun yaptıkları işlerden dolayı herkesi cezalandırmaz. Ancak, o küçük grup açıktan açığa günah işledikleri halde bir tepki görmez ve yadırganmazlarsa, o zaman halkın tamamı cezayı hak eder."

İlmiyle amel eden ve sadece yüce Allah'ın dinini yüceltme amacı taşıyan âlimler sözlerinde ve davranışlarında hataya düşmezler. Anlatıldığına göre, tâbiîn neslinden bir zahid, devlet başkanlarından birisine ait bir eğlence âletini kırdı. Başkan, sözkonusu zahidin, bir arslanın önüne atılmasını emretti. Görevliler onu, emredildiği şekliyle arslanın önüne attılar. Arslanın bulunduğu yere atıldıktan sonra namaza durdu. Arslan geldi, kuyruğunu sallayıp oradaki bütün arslanları topladı. Hepsi gelip namazdaki zahidi dilleriyle yalamaya başladılar. Zahid ise hiç aldırmıyor, namazına devam ediyordu. Sabah olunca, başkan: ”Bizim zahide ne oldu?" diye sordu. Görevliler dediler ki: ”Biz onu arslanların arasına attık." O da dedi ki: ”Gidin, bakın arslanların onu yiyip yemediklerini kontrol edin". Görevliler gidip baktılar ki, arslanlar onunla arkadaş olmuşlar; hayretler içinde kalarak, zahidi başkana getirdiler. Başkan, zahide: ”Arslanlardan hiç korkmadın mı?" diye sordu. Zahid şu cevabı verdi: ”Hayır, ama gece boyunca düşünmekle meşguldüm." Başkan dedi ki: ”Neyi düşünmekle meşguldün." Zahid dedi ki: ”Bu arslanları düşünüyorum, diyordum ki, bunların hepsi beni yaladı; acaba salyaları necis midir, değil midir? Düşüncem, beni korkmaktan alıkoydu." Başkan, hayretler içerisinde kalıp zahid'i serbest bıraktı.