69

Yûsuf'un yanına girdiklerinde, Yûsuf yemekte

öz kardeşini yani Bünyamin'i evde ve geceleyin

yanına aldı. Diğer kardeşlerini ikişer ikişer bir odaya misafir etti. Büny amine de: ”Ölen kardeşinin yerinde benim olmamı ister misin?" diye sordu. Büny amin ”Senin gibi kardeşi kim bulabilir? Fakat sen Ya’kûb ve Rahiyel'in çocuğu değilsin" diye cevap verdi. Bunun üzerine Yûsuf ağladı. Kalkıp Bünyamin'in boynuna sarıldı ve kendini ona şöyle tanıttı:

'Ben senin öz kardeşinim. Onların yaptıklarına üzülme.' Geçmişte bize yaptıklarına aldırma. Çünkü Allah, bize ikram etti ve hayırlı şekilde bir araya getirdi

dedi. Yûsuf bu durumu kardeşlerine söylememesini ve durumu onlardan saklamasını Bünyamine tenbih etti.

Burada maksadın gizli tutulmasının, bazı yerlerde iyi bir davranış olduğuna, gayeye ulaşmada fayda sağlayacağına işaret vardır. Nitekim bir haberde ”ihtiyaçlarınızı gidermede, sır saklamaktan yararlanın" denilmiştir.