5

Bunlardan ilkinin zamanı gelince yani birinci fesadınızın va'd edilen azabını çekme zamanı gelince, işlemiş olduğunuz suçlardan dolayı sizi cezalandırmak için,

üzerinize güçlü kuvvetli kullarımızı gönderdik.

"lbad", yani kullar kelimesi çoğunlukla ”Allah'a" izafe edilerek ”ibadullah" (Allah'ın kulları), insanlara izafe edilince de ”abîdü'n-nas" (insanların köleleri) şeklinde kullanılır. Burada ”İbad", kullar kelimesinin Lafza-i Celal'e izafe edilmesinin sebebi, Esma-i Hüsnâdan ”el-Müzill", ”el-Müntekım", ”el-Kahhâr" gibi ilâhî isimlerine mazhar olduklarındandır. Azamet ifade eder, şeref ve üstünlük ifade etmez. Zira gönderildiği bildirilen kullar, mü'min olmadıkları için şerefe lâyık değillerdir. ”Güçlü", savaşta şiddetli ve çetindirler, Bunlar Babil mecusîlerinden Buht-u Nassar'dır.

Bunlar evlerin arasında dolaşarak fesadınızdan dolayı

(sizi) aradılar. Onları öldürmek, esir etmek ve mallarını yağmalamak için evlerin aralarında ve ortalarında yürüyerek aradılar da onların bilginlerini ve büyüklerini öldürdüler, Tevrat'ı yaktılar, Mescid'i yıktılar ve onlardan yetmiş bin kişiyi esir ettiler. Bir kısım zalimlerin diğer bir kısmına musallat edilmesi, onları birbirinin eliyle cezalandırılması, dünyada ilahî âdettendir, bir sünnet-i ilâhîdir.

Bu, yapılması gereken bir vaad idi.